Biblioteka Narodowa używa na swojej stronie plików cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na ich użycie. Normy, Formaty, Standardy. Zakup nowości wydawniczych do bibliotek. Al Niepodległości 213, Warszawa. Co 1,5 sekundy ktoś na świecie otwiera nową stronę w POLONIE. 90 rocznica reaktywowania Biblioteki Narodowej.

Kobieta wciąż zadziwiona otaczającym ją światem. Z wykształcenia archeolog, z wyboru Wolny Człowiek i Kustosz we własnym Muzeum. Z urodzenia Wrocławianka, z wyboru mieszkanka małej wsi. Niedziela, 22 czerwca 2014. Coś się kończy, a coś innego zaczyna. Moja prywatna magia w Tuskulum skończyła się. Mam nadzieję, że wkrótce obdarzeni nią pozostaną nowi właściciele tego miejsca.

Z życia księgarki - płonne nadzieje. Księgarnia opustoszała, więc intensywniej zajmowałam się sprawami innymi niż rozmowy. Wtorek, 4 sierpnia 2015.

Jak ojczyzna wzywa albo o pisarzach i patriotyzmie. Siedziałam sobie zatem i planowałam wpisy, kiedy przyszło mi na myśl, że 15 sierpnia to niezła okazja, żeby poddać namysłowi wszystkich pisarzy-patriotów, a czasami pisarzy-patriotów-w-sposób-przewrotny.

Z Piotrem Orzechowskim rozmawia Tomasz Handzlik. Temperacja równomiernie rozstrojona Aleksander Mocek. Z Michaelem Maulem rozmawia Karolina Kolinek-Siechowicz. Z Marco Vitale rozmawia Dariusz Czaja. Czy istnieje polski jazz? Zastanawia się Rafał Ciesielski. Polscy jazzmani a folklor Adam Romel.

Rok temu zamieściłam poniższy wpis. Uwielbiam przywołany w nim cytat, dlatego powtórzę go na swoim blogu. Barbara Wachowicz w Bohaterkach powstańczej Warszawy. Otrzymał kopię tego listu od Tili po wojnie, nadał impresji tytuł Polski sierpień. Każdego roku o tej porze, kiedy zwoziło się ostatnie zgraby ze ściernisk. Serce ściskało się strasznym żalem za końcem wakacji. Muza, Warszawa 2014, s. 15 sierpnia 1925 roku Wł.

Lipiec wydaje mi się delikatny, kwitnie, wszędzie wykonywane jest intensywne wabienie, świat podchodzi bliżej, można dotknąć, ale nie wolno dokarmiać. Międzyludzkie przytula się trochę, ktoś kogoś znajduje. Tymczasem ponad dziewięćdziesięcioletnia sąsiadka przysłała do mojej mamy swoją córkę. Żeby oddała nam karton słoików od dżemu. Bo się gorzej czuje, oskrzela. Ale też ich przecież nie zabiorę - roześmiała się do niej mama.